Een cultuur voor iedereen
Wat een geweldige titel van het boek over Bewust Ontwikkelingsgerichte Organisaties (BOO). Een werk-, leer en leefomgeving waaraan iedereen een eigen, gewaardeerde bijdrage levert. Daar droom ik van en oefen ik mezelf dagelijks in.
Mag iedereen meedoen?
In tijden van momenten van onbegrip in de wijk, radeloos ongrijpbare momenten van agressie in Barcelona en Charlottesville is het van grote waarde dat iedereen er toe doet, iedereen mag, wil en kan bijdragen aan een betere wereld.
Hoe krachtig dat oud president Obama in een tweet ons herinnert aan de woorden van Mandela:
“People must learn to hate, and if they can learn to hate, they can be taught to love. For love comes more naturally to the human heart than its opposite.”
Het boek van Kegan & Lahey, ‘Een cultuur voor iedereen’, gaat niet over diversiteit en inclusie. Dit boek richt zich op Bewust Ontwikkelingsgerichte Organisaties, waar het lerend vermogen van iedereen, hoe verschillend ook, wordt aangesproken. Het sluit aan op de traditie van Argyris en Schön (organizational learning, theory of action, single- & double-loop learning) en Senge (een gedeelde visie, persoonlijk meesterschap, teamleren, mentale modellen, systeemdenken) in het ontrafelen van werkzame principes in Lerende Organisaties. Het biedt ook handreikingen voor de verdere realisatie van het gedachtengoed van Laloux in Reinventing Organizations rond heelheid, zelfsturing en werken vanuit evolutieve doelen.
Mijn verwachting is dat door de publicatie van de Nederlandse vertaling van An Everyone Culture en door de aandacht die Het Eerste Huis eraan schenkt, meer mensen in Nederland en Vlaanderen aan de slag gaan met het Bewuster Ontwikkelingsgericht maken en houden van organisaties. Ik hoop dat deze inzichten vervolgens doorwerken naar het vorm geven aan een Bewuster Ontwikkelingsgerichte Samenleving.
Nodig iedereen uit om mee te leren & te werken: DDO & BOO
Kegan en Lahey onderzoeken de werkpraktijken van drie succesvolle ondernemingen. Deze drie organisaties streven bewust bekwaam naar “success in business and purpose” voor iedereen. Een growth mindset (Carol Dweck) geldt als uitgangspunt voor werk en leren. Deze drie organisaties zijn voorbeelden van DDO’s, Deliberately Developmental Organizations. “Let’s go short and use DDO, please”, zegt Kegan hierover in een podcast. De vertaling van Het Eerste Huis gaat voor BOO, als afkorting voor Bewust Ontwikkelingsgerichte Organisaties.
Durft iedereen mee te doen?
De drie onderzochte ondernemingen blijken niet alleen drie ‘great places to work’ te zijn, maar vooral ook drie ‘great places to grow’. Persoonlijke evolutie, menselijke bloei en een beter mens zijn, vormen de centrale uitgangspunten van de werkleerculturen in deze drie organisaties. Maar durft iedereen te leren? Er leeft immers een sterke angst om te leren bij het merendeel van de medewerkers, zegt Edgar Schein. Wat mij nog altijd raakt en wat hierop aansluit, zijn deze zinnen uit het gedicht van Jan Foudraine die Freek de Jonge tijdens de voorstelling ‘De komiek’ voordroeg:
Ik dacht: ik moest mijn vuisten ballen. Iemand zei: “open je hand”.
Ik dacht: ik ben bang door de mand te vallen. Iemand zei: “er is geen mand.”
De angst voor leren, de diepe gewoonte van het verhullen van fouten, feilen, falen, belemmeren de groei naar een cultuur van lef tot leren, raakbaarheid en kwetsbaarheid. Uit onderzoek van Brene Brown weten we dat je raakbaar of kwetsbaar opstellen veel moed (courage: van het hart) vraagt, naast een diepe meelevendheid (compassion) met de ander en jezelf en vraagt het om een vermogen tot verbinding en verbondenheid (connection).
De drie onderzochte organisaties bieden een omgeving waarin tal van werkzame interventies worden aangeboden om te leren en bewust te werken aan dagelijkse ontwikkeling. Hier geldt de gouden regel: “een dag niet geleerd is een dag niet gewerkt, noch geleefd.” Managers en personeelsleden leren met elkaar, ook (en juist) op kwetsbare momenten dat dit pijnlijk en ongemakkelijk is.
BOOI: Bewust Ontwikkelingsgerichte Organisatie Interventies
Wat haal je zoal uit het boek aan Bewust Ontwikkelingsgerichte Organisatie Interventies (BOOI)?
- Ontwikkel een curriculum waarmee de lerende dagelijks in contact staat.
- Stap af van de trainingen buiten de deur voor the happy few, eens per jaar.
- Maak het plezier en de effectiviteit van leren in het werk dagelijks mogelijk door beschikbare digitale en menselijke resources, prikkels, time-outs.
- Zet leren als punt twee op de agenda van ieder overleg.
- Open elke werkweek met ‘High Growth Moments’, waarin collega’s vertellen over werkmomenten van de afgelopen week waardoor ze pijnlijk veel geleerd hebben. Momenten met een klant, waar ze schaamte ervoeren en die schaamte onde rogen zagen, alleen, of juist met hulp van collega’s. Nog sterker: samen met die klant.
- Zet een feedback en feedforward-app in, die iedereen tijdens meetings frequent gebruikt. De instant waardering raakt sterke punten en ook te ontwikkelen competenties en is voor iedereen zichtbaar.
- Zoek nadrukkelijk naar de blinde vlek van jezelf en collega’s. Wat zie ik zelf niet waar ik goed in ben, of talent laat liggen, of echt heel storend ben voor anderen en mezelf?
- Stuur samen op het ontwikkelen van deze ‘backhand’. Collega’s zijn open over een tennisslag, een bekwaamheid, die ze niet heel sterk hebben ontwikkeld en vragen hier gericht hulp op. In hun dagagenda staan momenten om de ‘backhandslag’ verder te versterken tijdens meetings of momenten met klanten.
- Evalueer elkaar accuraat, dat hoeft niet vriendelijk te zijn.
- Help collega’s door de pijn van het proces van persoonlijke evolutie op momenten van het onderzoeken van hun zwakke punten. “Pain + Reflection = Progress”.
- Leer tijdens meetings hetzelfde te zeggen wat je zegt bij het koffiezetautomaat.
Van DDO/BOO naar BOS: Bewust Ontwikkelingsgericht Samenleven
Christopher Forman, CEO van Decurion, één van de drie organisaties, baseert zijn DOO/BOO- cultuuraanpak op het gedachtengoed van Victor Frankl. In ‘Man’s Search for Meaning’ stelt Frankl drie vragen:
1: Did we create or do something significant?
2: Did we care about another person?
3: Did we face difficult circumstances with courage?
Als we deze drie activiteiten dagelijks uitvoeren, ervaren we groei en zingeving, soms ook momenten van flow. Dat is iets wat ik iedereen gun in organisaties en in de samenleving.
Ik droom ervan dat de BOO-leerwerkervaringen die we met elkaar delen, doorwerken in onze individuele en collectieve bijdragen aan BOS: Bewust Ontwikkelingsgericht Samenleven. Hoe kunnen we met elkaar realiseren dat er ook binnen onze samenleving meer en meer sprake zal zijn van een Everyone Culture?
Deze gastblog is geschreven door: Warner Immink
Over Warner
Warner ontwerpt en begeleidt rake momenten vanuit Rake Interventies, waarin mensen durven en willen leren van en met elkaar. Zijn inspiratie vindt hij waar individuele groei en team/buurtontwikkeling hand in hand gaan. Hij draagt met hart en ziel bij aan een samenleving die gericht is op samen.
